Według Ustawy o prawach pacjenta (Art. 21. 1.) przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych może być obecna osoba bliska. Jeszcze 20 - 30 lat temu przyszli tatusiowie w naszym kraju mieli zakaz wstępu na porodówkę. Na szczęście sytuacja w dzisiejszych czasach jest zupełnie inna. Choć jak się okazuje w większości szpitali, poród rodzinny odbywa się za opłatą. W skierniewickim szpitalu, w którym zdecydowaliśmy się rodzić, opłat nie ma. 

Kto może być obecny:

     Od początku ciąży wiedziałam, że chcę rodzić siłami natury, pomimo mojego nieidealnego stanu zdrowia, przeciwwskazań jednak w trakcie ciąży nie było. Zbliżający się termin porodu, towarzyszący ku temu strach, powodował, że w tej sytuacji nie chciałam być sama. Poród jest sytuacją, kiedy potrzebujemy wsparcia i świadomości bliskiej nam osoby, że nie jesteśmy osamotnione w tak ważnym momencie, jakim jest przyjście na świat naszego dziecka. Wspólne uczestniczenie i przeżywanie porodu często zbliża partnerów, wzmacnia związek emocjonalnie. Dla mnie bardzo ważna była świadomość, że w tak "pięknym" momencie byliśmy razem, wspólnie przez to przeszliśmy. Choć mój mąż nie był do końca przekonany o swojej obecności na sali porodowej.

Nasze obawy  

Kolejne obawy, które nam towarzyszyły, były już związane bezpośrednio z porodem. A mianowicie jak mąż będzie reagował: nie lubi szpitali, widoku krwi, czy nie zemdleje. Mimo przeczytanych poradników, obejrzanych filmików, jak każda kobieta potrzebowałam wskazówek położnej oraz zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa. Kto mógł mi zapewnić większe wsparcie niż ukochany mężczyzna. Czasami wystarczyła sama jego obecność, silny uścisk dłoni, masaż kręgosłupa lodem podczas skurczy, podanie butelki wody. Choć mój poród był indukowany i po 13 godzinach niewystarczających efektów postępowania porodu, zapadła decyzja o cc. Lekarze żartowali, że prawie doświadczyłam dwóch porodów, choć mi wcale nie było wtedy do śmiechu. Mimo, że synek przyszedł na świat poprzez cięcie cesarskie, mąż nie opuszczał sali porodowej. To on jako pierwszy kangurował nasze maleństwo. Wspólny poród był dla nas bardzo intymnym wydarzeniem przekroczeniem kolejnej granicy, który daliśmy radę przeżyć, co jeszcze bardziej zbliżyło nas do siebie. Jestem bardzo dumna z ojca naszego Bąbelka.

     Rodzicielstwo, a w szczególności oczekiwanie na pierwsze dziecko to zazwyczaj okres wielu niewiadomych w życiu przyszłych rodziców. W naszym przypadku było również tak samo. Po książkę "W oczekiwaniu na dziecko" sięgnęłam z polecenia mojej młodszej siostry, która już ten etap miała za sobą. Choć ten poradnik składa się prawie z 600 stron, jest to dobre kompendium wiedzy dla przyszłych rodziców. Składa się z siedmiu części:

- Na początek kwestie podstawowe,
- Dziewięć miesięcy ciąży. Od poczęcia do narodzin,
- Bliźnięta , trojaczki i ... jeszcze więcej. Gdy jesteś w ciąży wielopłodowej,
- Kiedy dziecko się urodzi,
- Dla ojców,
- Zdrowie przyszłej matki,
- Gdy dzieje się coś złego. 

Każda część zawiera szczegółowe rozdziały opisujące m.in. pierwsze objawy ciąży, diecie ciążowej, po kolei opisują trymestry i typowe dla nich momenty. Autorki prostym językiem, bez nadużywania trudnych zwrotów medycznych, odpowiadają na nurtujące pytania czytelniczek. 

W książce znajdziecie informację jak mają prawo się czuć kobiety ciężarne, jakie badania je czekają, ile powinny przytyć w tym okresie, jakie mogą wykonywać ćwiczenia fizyczne i czy muszą rezygnować z seksu. Choć my z mężem zrezygnowaliśmy ze Szkoły Rodzenia znajdującej się przy szpitalu w Skierniewicach, poradnik ten przygotował nas teoretycznie do porodu, posiadamy wiedzę, kiedy powinniśmy zbierać się już do szpitala i jak powinien przebiegać poród.

Teraz nadszedł czas na kolejną "skarbnicę wiedzy dla matek i ojców" tych samych autorek.

     Wkroczyliśmy już w 37 tydzień ciąży, uważam, że jest to dobry moment na rozpoczęcie edukacji z zakresu pierwszego roku życia dziecka.
Ten poradnik składa się z czterech części:

- Pierwszy rok (rozwój dziecka w czasie pierwszych 12 miesięcy życia, karmienie piersią),

- Problemy szczególnej troski (najczęstsze choroby u dzieci, pierwsza pomoc, dziecko adoptowane),

- Dla rodziny (rozdział dla mamy, dla taty oraz o przygotowaniu dziecka na przyjęcie rodzeństwa). 

- Wskazówki praktyczne (głównie przepisy dla niemowląt). 

     Pierwszą pozycję polecam wszystkim przyszłym rodzicom, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę w tym zakresie, szczególnie dla osób spodziewających się pierwszego dziecka. Moją opinię o drugiej pozycji będziecie mogli przeczytać w kolejnych wpisach na blogu. 

     W moim rodzinnym domu w tym magicznym okresie Świąt Bożego Narodzenia, spotykamy się wszyscy razem, aby zasiąść przy stole. Słuchając i śpiewając kolędy, zajadamy świąteczne przysmaki czekając na Mikołaja. Ewentualnie późnym wieczorem zasiadamy przed telewizorem, aby obejrzeć świąteczne filmy.

     W całej tej przedświątecznej gonitwie, nasza maleńka jeszcze rodzinka znalazła czas na chwilę relaksu. Prezenty domknięte na ostatni guziczek, domek posprzątany, słodkie wypieki dostaliśmy od naszym mam, więc teraz czas na chillout we dwoje.

      Mój ulubiony świąteczny film, to zdecydowanie "To właśnie miłość". Mój mąż woli z kolei serię filmów o rodzince Griswold'ów, a w szczególności "W krzywym zwierciadle: Witaj, Święty Mikołaju".  To są oczywiście nasze preferencje, ale poniżej przedstawiam Wam listę innych tematycznych produkcji filmowych:

    Już jako mała dziewczynka prowadziłam swoistego rodzaju blog. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych moim blogiem był papierowy pamiętnik. Przelewałam na kartki papieru swoje wielkie, małe przeżycia. Przez kilka kolejnych lat,  cieszyło mnie dodawanie nowych wpisów, które skrzętnie archiwizowałam. Dzięki nim mogłam powrócić wspomnieniami do chwil, którymi byłam zafascynowana na tamtą chwilę.  

          Niestety moja nastoletnia przygoda w przelewaniu myśli i przeżyć na papier zakończyła się
w momencie rozpoczęcia nauki w jednym ze skierniewickich liceum. Mogłoby się wydawać, że będąc starszą nastolatką, będę miała więcej tematów do opisywania. Rzeczywistość jednak okaza-   ła się zgoła odmienna, nie miałam wolnego czasu, aby oddać się pisaniu.

Powrót  do blogowania, czyli mój pierwszy wpis na skierniewickim blogu parentingowym

    Początek miesiąca przypomina nam już o zbliżających się Świętach Bożego Narodzenia. Zapach pierników, świerku, światełka - świąteczne dekoracje sprawiają, że grudzień i okres oczekiwania staje się magiczny. Uwielbiam ten klimat, świąteczny zapach w naszym małym M.

Jeśli chodzi o dekoracje, staram się wykonywać jak najwięcej własnoręcznie, ale w tym roku muszę być ostrożna ze względu na mój obecny stan. W zebraniu "żywych materiałów" pomógł mi oczywiście zapracowany mąż, który tak jak ja nie wyobraża już sobie Świąt bez zapachu świerku. 

    Na początek musimy zgromadzić potrzebne nam materiały, bez których nie zaczniemy naszych świątecznych dekoracji:

Suszone plastry pomarańczy możecie kupić lub przygotować samodzielnie. O to kilka sposobów na ładne zasuszenie plastrów cytrusów:

1. Suszarka spożywcza – taka do grzybów – pokrój cytrusy w plastry i wysusz.

2. Piekarnik, pokrój cytrusy w plastry (ok pół cm), rozłóż na blaszce z powłoką nieprzywierającą, lub na blaszce wyłożonej folia aluminiową. Piecz ok godziny - dwóch w 100st przekręcając plastry co jakiś czas na drugą stronę, by się nie poskręcały.

     Do tej dekoracji użyłam w większości gotowych produktów zakupionych w KIK (taca, świeca, renifer), do dopełnienia kompozycji wykorzystałam gałązki świerku, szyszki, orzechy, ususzone plastry pomarańczy oraz światełka.

     Głównym elementem tego stroika jest stojak zakupiony w Bricomarche kilka miesięcy temu. W tym magicznym okresie znalazł swoje idealne zastosowanie. Gałązki jodły i cisu, szyszki modrzewia, pachnący anyż oraz sztuczne jabłka i dekoracja gotowa.

    W dzieciństwie pamiętam jak wyczekiwałam 6 grudnia, a zwłaszcza poranka. Razem z siostrą pod poduszkami miałyśmy ukryte upominki. Teraz, gdy założyłam już własną rodzinę również chcę ten zwyczaj wprowadzić w swoim domu. Mikołajki tego roku są dla nas wyjątkowe, gdyż spędzamy je jako mąż i żona. Mój prezent dla męża niestety nie zmieści się pod jego poduszką, ale będzie czekał na niego obok łóżka.

   Przede wszystkim interesuje się starą motoryzacją, czyli taką z czasów prl. Posiada w swojej kolekcji dwa zabytkowe pojazdy, a ode mnie dostaje ich miniaturki. Tym razem wybór padł na vw transporter T2, potocznie zwany "ogórkiem". Kolejny upominek, to rzecz potrzebna, czyli bielizna. Ze względu na porę roku jest  oczywiście ze wzorem świątecznym.

Znalazły się też upominki do zjedzenia: pomarańcz, bo tylko w okresie Świąt smakuje mężowi najlepiej; prażony, słony słonecznik, uwielbia podjadać tak "na odstresowanie" po ciężkim dniu; oczywiście nie mogło zabraknąć czekoladowego mikołaja, który mam nadzieję przypadnie ostatecznie mi. 

   Jak sami widzicie są to drobne upominki, ale najważniejsze liczy się pamięć i upodobania osoby obdarowanej.  

A jak wyglądają Mikołajki u Was, obchodzicie?

Poduszka ciążowa i do karmienia.

   Ze swoją poduszką ciążową jak i do karmienia od firmy @supermami.pl związana jestem od 11 tygodnia ciąży, był to prezent urodzinowy od mojej starszej siostry (jeden z najlepszych). Co prawda mąż nie jest zachwycony jej obecnością w naszym łóżku. Zajmuje dużo miejsca, a ponadto brak możliwości przytulenia się do siebie. Jednak ja, nie wyobrażam sobie zasypiania bez niej, pozwala mi na ułożenie się w najwygodniejszej i najzdrowszej dla naszego maluszka pozycji do spania, czyli na lewym boku. Inną jej ważną zaletą to oparcie na rosnący brzuszek. Z poduszki na chwilę obecną korzystam na dwa sposoby (zdjęcia poniżej). 

     Po porodzie może służyć mi jako poduszka do karmienia, zapewniając nam najdogodniejszą pozycję.
Do tego wygodna wykonana ze 100% bawełny piżamka esmara od @lidl, czyni mój idealny duet na okres ciążowy. Pochwalcie się swoimi pomysłami na wygodny sen